ҚАЗАҚТАР ХАҚЫНДА

       Меніңше, «Қазақтар құрып кете ме, жойыла ма?» деген мағынасыз сұрақты қоюшылар осыны көксеп отыр. Олар зарлаудан басқаны білмейді. Бұл сұрақтың мақсаты қазақтар жоғалады деу арқылы оның басқа өміршендік жағына көз жібере алмайды, мән бере алмайды. Қазақты ояту мақсатында сөз қозғаған Мұхтәрам Гаспринскийдің өткен жылы «Тәржіман» газетінде басылған мақаласында былай делінеді: «Қазақтар бүгінен бастап тез арада ағару, мәдениет жолына кіруге асықпаса, көшпелі бәдәуилікті тастап, отырықшылыққа айналмаса, құнарлы жерлерінен айырылады. Сөйтіп, олардың болашақта құрып кету қаупі бар». Бұл сөздің де шын мәні ұлтқа үрей туғызу. Ал, шын мәнінде дүниеде қазақтан да төмен ұлттар бар, олар өмір сүріп жатыр, олардың құрып кету қаупі жоқ. Осы қалам тартушы мырзалар құр сөзбен ғана әуре болмай, нақты іске көшкені жөн. Егер жазғыш болса, нақты тақырыпты тауып жазсын. Қазақта бір мақала бар «Құр сөйлеп білген жігіт жігіт емес, қышыған жеріңді айтқан жігіт – жігіт».

Қазақ мектептерінде қазақ тілінде жазылған кітаптарды оқыту пайдалы ма, әлде татар тілінде оқыту тиімді ме деген мәселе қозғалып жүр. Бұ да – маңызды мәселе. Бұл іспен ұлт тілі мамандары шындап айналысқаны жөн. Осы мәселеге мүдделі қаламгерлердің де сырт қалмағаны дұрыс.

Шын мәніне келгенде бастауыш білімнің әр ұлт балаларына өз ана тілдерінде болуында шүбә жоқ. Қазақ балалары да бұл жағын қуаттайды. Бұл жөнінде Дулатов мырзаның «Шораның» осы жылғы екінші нөмірінде жазған пікір өте дұрыс. Жаһандаровтың пікір қате. Ол қазақ тілінде жазылған кітаптар табылмайды, сондықтан татаршаны қазақшалап пайдалана беру керек дейді. Олай етуге болмайды.