ТІРШІЛІК ТАЛАСЫ

Ата-бабадан келе жатқан жалқаулықты тастап, тәуекел ердің жолдасы деп ғылым, өнер жолына түсіп, бүтін жұрт үлес алып жатқан дүниеден бізге де үлесімізді алу керек. Ұйқымызды ашпай, қарап жатқаннан тапқан жүлднміз көз алдымызда: Еділ барсақ та, Жайық барсақ та, жер үйде күтір бағып отырған қазақ баласын көресің, қазақ ішіне мұндай қорлықта жүрген шет жұртты көрмейсің. Жоғарыда айтылған тіршілік таласының ғылым-өнерден құрқалғандарға көрсететұғыны осы.

«Өнерлі өрге жүзер» деп қарттарымыз да осындайды айтқан. Көзіміздің нұры ғазиз бабаларымыз келешекте рахатшылықта ғұмыр сүрсін, артымызда дұғашы болсын десек, тіршілік саласында шет милләт (ұлт) балаларынан кем болмастай етіп, оларға ғылым-өнер үйрету тиіс.

Жоғарыдағы тіршілік таласы хақында бір-екі ауыз сөз жазғанымның себебі, біздің қара халық түгел ғылым иесі, жастарымыздың да көбісі төрт жағы құбыла болып, заманымыздың түбінен бихабар ғұмырын ойын-күлкімен өткізіп жүр. Басшылардан үлгі көрмеген соң қара халық бағытынан адасулы.

Құйрықсыз, желкемсіз тіршілік теңізінде бағытсыз жел айдап жүрген кемемізді жұрт кетіп жатқан ғылым, өнер жолына қарай жүргізуді кемешілерімізге де, мінушілерімізге де міндет деп білеміз. Қазіргі бағытта жүрумен тасқа соғылып, су түбіне кетуімізге де шек-шүбе жоқ.