ТОМАН БАЙДЫҢ БАЛАСЫ ӘДІЛ МЫРЗА Я БОЛМАСА, БАЙҒАЗЫ БАЙДЫҢ ҚЫЗЫ АРУ ШАНДОЗ

                                                                      III

Ел жазық жайлауға қонып бие байланған уақыт еді. Күн ауған соң жылқының кешкі жабуын жауып қырға шығарып тастап қайтқан балаға таман белестің үстімен көлденең жүрген екі атты адамды іс тігіп үйде отырған ару көптен дерлік түрулі іргеден көріп, инесін түйрей тастап, жағына қолын таянып, терең ойға кеткен болса да, есік алдында төрт бақан үстіне құрылған өреге сүзулі құртты бір парасын домалақтап, екіншілерін жәйіп жүрген әйелдер бәрі қатар сөйлесіп, біріне-бірі дес бермей айтысып жатқан әңгімелерінің қызығымен ол жолаушы қонақтарды көріспеген еді.

Іштерінен бір орта бойлы, ақ өнді, толық жүзді отыздар шамасындағы әйел жанындағысына: .        .        .       

.        . бел қайынсіңлің боларсыз           .        .        .        .        .        .        .        .        . .         .        .        .        .        .        .        .        .        .        .        .        .        .

батыр да сұрады деп естіп   .        .        .        .        .        .        .        .        .        .        . .         .        .        .        .        .        .        .        .        .        .

сұрағанмен тап былтыр неғып бере қойсын өңгертіп жіберетін мал емес, жасы да жас қой, тек өзі ұзын бойлы бала болған соң біздің еркежандар да үлкен секілді көрінеді. Жас дейміз-ау, қолда кішкенесінен әлпештеп өсірген баланың жетіп қалғанын кісі білмейді екен. Онан басқа сіз бен біздің түскен жасымызға былтыр-ақ жетіп еді-ау.