ТОМАН БАЙДЫҢ БАЛАСЫ ӘДІЛ МЫРЗА Я БОЛМАСА, БАЙҒАЗЫ БАЙДЫҢ ҚЫЗЫ АРУ ШАНДОЗ

Сол арада баяғы аяқүсті қызмет етіп жүрген қыз бала көзінен ықтиярсыз аққан ғашық жасын қолындағы жібек орамалмен бір-бір сүртіп жіберді де отыра қалып бұл сөздерді айтты:

 

Жан досым, абайла, ұлы сөз бұл айтқаның.

Жоқ шығар айтқан серттен еш қайтқаным.

Достыңа қас деп айтқан әрбір сөзің,

Қозғайды сұм жүректің бір қатқанын.

Таңдаулы сүйгенім деп айта қойдың.

Жоқ па еді менен басқа еш тапқаның?

Лайықсыз тоқтар жерде сөз айтасыз,

Бар ма еді құрбыңыздан тау қайтқаның?

Ырзамын сүйгенім деп қастауыңа

Іркілмей келген жерден бастауыңа.

Сөзіме сөз қайтар деп үкім айту,

Көңіліңнің тоқтағаны қашпауыңа.

Уәде малта жескен жібере ме,

Есімнен сіздей досты тастауыма?!

Қояйын, көп ала үміт мақұл көрмес,

Ішінен көптің тастап қақсауыма.

Бұл екеуін басқалар да әл Қыдыр атасындай ол күн таң атқанша ойын-сауық етіп, таң саз бергенде тарасты. Үш күн қонақ жатып, төртінші күн елдеріне қайтысты.