ҚАЗАҚТЫҢ АТҚА МІНГЕН АДАМДАРЫНА

Білмеймін не себептен ұрыларды,

Тарттырып ауыр жаза жылатпайсыз.

Ойлаймын, қара жолы көңілдірек,

Залымды сол себептен бек жақтайсыз.

Халықты бір-біріне айдап салып,

Астыртын сөз беруден еш саспайсыз.

Момын жан жазатайым еске алынса,

Берді деп тәңірім жаңа қунақтайсыз.

Өлімді іліндірдім сағағынан

Дегендей болып сырттан сықақтайсыз.

Барғанда тәңір алдына  бұл ғамалмен,

Неғылып ауыр азап сіз тартпайсыз?

Бұзылды, жақсы игілер, ғамалдарың,

Тиер деп елге қорқам залалдарың,

Айтамын басшы жандар басқа амалды,

Қолданып тастар ма деп жамандарын.

Тастамай бұ мінезді қолдансаңыз,

Кетірер жүздеріңнің ажарларын.