ӘЛАЙ МА, АЛАШ

Қаздар қонып қаңқылдап,

Үйрек қонып сымпылдап,

Бақалары бақылдап,

Желсіз тынық кештерде

Жарып кірген құлаққа

Ғажайып түрлі ән еді.

Сөйткен қазақ суларың,

Қалың біткен нуларың,

Қазы қиқу шуларың

Қайда кетті, қане енді. 

Хан дегенді қазағым

Білемісің кім еді?

Жаһанға жарық нұр берген

Мысалы оның күн еді.

Бұл себептен олардың

Асылы нұрдан жаралып,

Таралды демек шын еді.

Алтынды тақтың үстінде

Олар хандық сүргенде

Қой үстінде боз торғай

Жұмыртқа салып тұр еді.