ӘЛАЙ МА, АЛАШ

Талай бір көзел жиһазға

Асыл да нағыз ер келген,

Шыбын жанын аямай

Халқының қамын жер келген.

Олардың биік һәммәті

Өз еліне хас емес

Бүтін адам баласын

Бірдей көріп теңгерген.

Қайсы бірі олардың

Адамнан асып шафхаты

Хайуанатқа жетісіп

Сойып етін жемеген.

Жоқ жітікке қарасып

Ортақ бөліп жиғанын

Менікі мынау демеген.

Атқан оқтай сөзі өткір

Жүрекке барып жетеді

Өтіп шығып денеден.

Құйылған күшті демдері

Бас алдырмас қайтадан

Енген нұрдай кебеден.