ӘЛАЙ МА, АЛАШ

Жұптап-жұптап берейін

Онан шығып бүгінгі

Заманға дейін келейін.

Аңдап басып аяғым

Қыза-қыза желейін.

Кешегі өткен заманның

Жер сипатын сұрасаң,

Бетеге боз бар еді,

Жусаған құлын жасырған.

Қызыл изен, боз жусан

Баланың асқан басынан

Қоян-түлкі әр жерде-ақ

Жөнелер тұрып қасыңнан.

Көлеңке ойтаң көп еді,

Белдең қалың шөп еді,

Ақ ордалар қондырып

Отыруға дөп еді.

Ол күнгінің адамы

Шетінен тегіс баюға

Осы қоныс сеп еді.