ҚАРЛЫҒАШПЕН СӨЙЛЕСКЕНІМ

Білмейді әдеп-әркін, дінін, күнін

Жоқ шығар хайуаннан ешбір парқы.

Ұрылық, ұятсыздық, бұзықтықта

Ешбір ел пар келмейді, қазақ жалқы.

Аспайды құлағына айтқандарын

Сөз айтса арасынан шығып нарты.

Қазақтың енді барар еш жері жоқ

Қамалған оңы-солы, алды-арты.

Қой қазақ! Таста мұны бұл емес-ті,

Тәріктік бұл дүниеде келген шарты.

Өнерің, ғылымың толық болсаң халық

Ықтияр ол уақытта сен де шалқы!

Қоймайды ырыс қашса туыс деген

Біл өнер толған айдан нұрға балқы.

Қарайлап жан-жағыңа қорғалама

Жолына өнер, ғылым түсіп аңқы!