ҚАРЛЫҒАШПЕН СӨЙЛЕСКЕНІМ

Подробности

Просмотров: 2725

Алланың, досы жалғыз олар ма екен?

Қол қатпай, себебі не риздық сұрап.

Білмейді надандықтан бейшаралар,

Алады күнә үстіне күнә жамап.

Бос жүріп, кәсіп етпей сопысынып,

Тартады дүние, ақирет, ауыр азап.

Келгенде осы араға бір көбелек,

Бетінен жердің ұшты, жоғары қарап.

Қарлығаш жанай беріп қағып алып,

Жөнелді кейін қарай, атын сабап...

Бар еді, қазағымда оңған заман,

Басына бақыт құсы қонған заман.

Мал бағып, шаруа істеп, босқа жүрмей,

Төрт түлік бірдей бітіп толған заман.

Үлкеннің кішілері сөзін тыңдап,

Бойсұнып төзім тұта тұрған заман.

Көңілі жай, дәулеті сай ол заманда

Толықсып қазақ, қазақ болған заман.

Хан ғадыл, билер тура, байлар момын,

Уызында жарып бала тойған заман.