ТҮС

О да қорқып тұр екен,

Дем алалмай ынтығып,

Шыға беріп сөйледі:

«Сақтағайсың құдай!» деп.

«Танимысын, бұлар кім?»

Дейді маған жолдасым.

Бәрі таныс үндеме

Құдайым сақтап қолдасын.

Мен келемін үндемей

Қуана ма екен анау бір.

Текке қарап келмейді,

Сөз айтады бір сыбыр.

«Шикі ме едің сен де» деп,

«Үндемейсін мүлде» деп,

Шынтағымен түрткілеп,

Күбірлейді бұл құрғыр.

Түсім салып, сыр бермей,

Оған қарап айтқаным:

«Қалжыңдама, не керек?!

Шапшаңырақ ұмтыл, жүр!»