КӨРЕМІЗ БЕ?

Жарық жолға бастаушыға ереміз бе,

Ақ жүректі шын ерлерге сенеміз бе?

Таза қанды, кірсіз жанды қазақ жұрты

Өз алдына ел болғанын көреміз бе?

Алдын-артын мейлінше байқап алып,

Төңіректе не бар, не жоқ көзін салып,

Өз тізгінін қазақ ұлы өзіне алып,

Өз алдына жұрт болғанын көреміз бе?

Жас буынға жаңа таза білім беріп,

Надандықты терең қазып жерге көміп.

Қазақ-тағы өзі күнін өзі көріп,

Өз алдына ел болғанын көреміз бе?

Оқу жұрты даярланып жеткендігін,

Жалпы оқуды қазақ міндет еткендігін,

Қазақ ұлы озат шығып кеткендігін,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?

Талас қойып ынтымаққа кіргендігін,

Бір жолменен бір бағытқа жүргендігін,

Дос-дұспаны кім екенін білгендігін,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?

Жалқаулықты, бос жүрісті тастағанын,

Орынсызға дәлет мүлкін шашпағаннын,

Керек жерде бойды балап қашпағанын,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?

Әулие деп көрінгенге бас ұрмауын,

Дін деп қорқып ақиқатты жасырмауын,

Ешнәрсені өлшеуіне асырмауын,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?

Өз жеріне шыққан кенді өз алғанып,

Әдемілеп айқыш-үйқыш жол салғанын,

Еуропаның өнерінен үлгі алғанын,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?

«Алаш» атты орда құрып шалқығанын,

Бақ дәулеті туып өсіп балқығанын,

Әрбір іске қазақ исі анқығанын,

Тірлікте көзімізбен көреміз бе?