ЗАМАНАНЫҢ АДАМЫ

Соққы тиіп әр жерден

Бас жарылып, қол сынып,

Бір жығылып, бір тұрып,

Үсті басы қанап жүр.

Қазақтан адам болғандар

Бақ, діреже қонғандар

Қысылшаң жер кез келсе

Бір қайрылар дегендер,

Езбей малта жегендер,

Қарғылы қара төбеше

Қоянды шалып, жанап жүр.

Жүректері айнымай

Аққан қанын жалап жүр.