ЗАМАНАНЫҢ АДАМЫ

                 II

Замана азған шағында

Мұндай да мұндай хал болды,

Ел ағасы паң болды.

Адалдық, ақтық білмейді,

Ары, діні мал болды.

Елге намыс келтірді

Ерді шығып өлтірді.

Алым, пара аңы үшін

Жетім, жесір жылатты.

Аз ғана күндік бақ үшін

Халқын сатты, құл етті,

Жәбір, жапа мол етті,

Жамандықты жол етті

Өзімнен атқа мінді деп,

Бауырым басшы болды деп,

Сене-сене ел кетті,

Түбінде түпке сол жетті.