ТУМЫШ

                        XVI 

Кейбір жан санға әйелді есептемес,

Хақы бар нендей үлкен оны білмес.

Атына ашуланса қатын соғар,

Бейне бір оны күңнен артық көрмес.

Жұмсайды отқа, суға, күл, көмірге,

Үстіне оңды киім алып бермес.

«Киім әпер, үстім тозды» деп айтарға,

Қорқады оның соңы бір төбелес.

Бұлайша әйел алып ғұмыр сүру

Аюандық, адамиға лайық емес.

Білмеген қолындағы гауһар қадірін

О дағы бір аюан жөнге жүрмес.

Ері – қанат, әйел – құйрық, бірігісіп,

Күнелту жөн дегенім бұл бір кеңес.

Күнелту жөн болған соң бірігісіп,

Қалайша лайық болар күнде егес?!

Күнелтсе екі зайып фақрана

Сын тағып һешкім оны жөнсіз демес.