ТУМЫШ

                           XIII

Сөйлейін бала жайын артығырақ,

Тындаушым, жалықпасаң салшы құлақ!

Қадірсіз біздің елде бір бала жоқ,

Шетінен «айналайын», бәрі «шырақ».

Әр жерде шөпілдесіп сүйер бала,

Жас келін бәрімізден басымырақ.

Білмеймін жас басынан неге мұнша,

Балаға басқалардан асығырақ.

Ұятты онсыз келін болсадағы

Келгенде осы араға ашығырақ.

Қай кісі жек көреді балашығын

Жүре тұр, жас жандарым, қашығырақ.

Ер жетер, бала тентек болар, кетер,

Со күнде «қарақ», «шырақ» қалар жырақ.

«Тәңірден бала сұрадым, әке берді»

Дегенді талай шалды біздің құлақ.

Баланы жаста үйрету – жақсы үйрету,

Әркімнің өз басына міндет, шырақ.

Өзіңе міндет істі ада қылмай,

Тәңірді жазғыруың жолсызырақ.