ТУМЫШ

                                     I

Айта бар барсаң сәлем ағаларға,

Ақылы кәміл жетік даналарға.

Біз бір жүн, олар жібек күлтеленген.

Жанасу жөн болмайды барабарға.

Ағаға ақыл айтып жол көрсету

Кейінгі емес лайық балаларға.

Алайда сөз ашылып орны келсе,

Жөн айтпай сақтанатын шара бар ма?!

Бастағы өз міндеттін өтеп тұрған,

Әйтпесе бұ күнде де аға бар ма?!

Сұңқардай шалықтаған ой жүгіртіп,

Халқының жай-жапсарын шамалар ма?!

Қадалған жер бетінде ықтырмадай,

Ығына келіп жұрты паналар ма?!

Қосаттап күн-түн қатып іздесе де,

Біздің ел мұндай аға таба алар ма?!

Айрылып пана болған ағалардан

Күн қалған тұқым бұзар таналарға.

Қор болып ер қазақтан күн кеткен соң,

Тілі бар дұспандардың табаларға.