ЗАМАНА ЖАЙЫНАН

Күндердің күні болғанда

Берекет кетіп жерінен,

Бүлгіндік шығып елінен,

Тағынан таяр күн болар.

Халық азса не болар?

Қолдың басы кем болар.

Дәулеті кетіп басынан,

Дұспаны шығып досынан,

Биасылға бағынып,

Жарамсақтап жағынып,

Тақсырлап оған бас ұрып,

Жамандығын жасырып,

Шаршы төрде көсіліп,

Сыйлағанға есіріп,

Тарқақтық талай етсе де,

Сүйекке өтіп жетсе де,

Көңілі жүдеп кішіріп

Көнбеске көнер күн болар.