ЗАМАНА ЖАЙЫНАН

Зарыққан даусы айуанның

Құлағына келген соң,

Сарыжадай толықсып,

Жас қамыстай бой тартып,

Бәйбіше шығар боз үйден

Үстіне шапан жамылып,

Саф һауаға керіліп,

Қозғаларға ерініп,

Сайран етер азырақ

Жер жүзінің тұрғанын

Меруерттей тамылжып.

Қанша сөйлеп сыпаттап

Айтсам-дағы барымша,

Жетістіріп айтуға

Тырбансам да халымша,

Жеткізе алман о күнгі

Өтіп кеткен дәуірдің

Болып озған төріне.

Төрі түгіл жете алман

Жүз бөліктен біріне.