ЗАМАНА ЖАЙЫНАН

Мұны да байқай қарасам,

Ер қазақтың баласы 

Панасынан айрылып.

Қанатынан қайрылып.

Сыйлы болған басынан

Бақ тайғанға ұсайды.

Кеше бір өткен заманда

Біздің қазақ теп-тегіс

Толықсып тұрған шақ еді.

Еділ, Жайық арасын

Көше-қона жайлаған,

Шалғынына бие байлаған,

Еркін қоныс, қалың ну

Бетегелі көк орай

Баса қонған байларым

Дәулеті асқан уақ еді.

Асыл, сойлы хандардай

Аса жүйрік билері

Шаңқан ақ боз үйлері.