ЗАМАНА ЖАЙЫНАН

«Жарық болсын жырауым,

Жатқан мәңгі жайың» деп

Күндіз-түні тілерсін,

Тірі болсаң тілерсің,

Дұға айта жүрерсің,

Өлі болсаң жеберсін,

Көріңде көрген ләзаттан,

Балдан тәтті шәрбәттан,

Шарап ішіп, хор құшып

Бақида көрген ғизаттан

Жақын жатқан жанаса

Жыршыңа да бөлерсін.

Егер көзің ашпасаң

Аяғың қозғап баспасаң,

Жүректен шыққан шын сөзді

Құлағына аспасаң,

Күн ілгері, қазағым,

Амандас еркін қонысқа.