ТӘКАББАРЛЫҚ

  Ағаштай өсіп түрлі жеміс берген,

  Өсірген тәрбиелеп, егіп жерден.

 Бала да ер жеткен күн етер пайда,

  Жасында болған болса өнер білген.

  Халқына тиер оның шафағаты,

  Күн болса басына бір тарлық келген.

  Мың пида жалғыз жанын етер сонда,

  Жолына халқының өсіп өнген.

  Надандар еш пайдаға аса алмайды,

  Білігі болмаған соң дүние көрген.

  Сырт көзге басы бардың бәрі адам,

  Шындықта адам аз-ды, жөнді білген.

  Біледі оқып жатса, алса тәлім,

  Оқымай қалған надан нені білген?!

  Арқадан жауса боран ықтырмадай

  Шын ерлер болар пана соққан желден.

  Наданның зәредейін жоқ панасы

  Адамдар болар әлек оған сенген.

  Шынтуайт қиқу шығып көтерілсе,

 Сыр шығар, жігіт сенген талай ерден.