ХИЯЛ, ХАҚИҚАТ

Жаздықтың жай бір шағында

Жердің жүзі көгеріп

Көрік берген уағында

Жатыр едім бір түні

Сақырада салқындап,

Жоғары аспан жүзінде

Сансыз жұлдыз көрінді

Сап күмістей жалтылдап.

Көрушіден ол алыс

Екі арасы тым шалыс

Алыстықтың белгісі

Нұры талып шақ жетер

Қараған көзге қалтылдап.

Қарадым да ойладым,

Жалаң ойлап қоймадым,

Өз-өзіме сөйледім,

Сөйлегенде бүй дедім:

Көрінген мынау көп жұлдыз

Көрер көзге кішкене

Көде болса көп жұлдыз.